زیارت از دو منظر عمده قابل تامل و بحث است :
1) از نگاه علم کلام ؛ زیرا اعتقاد به امامت و پیوند قطعی و ناگسستنی میان امام و امت از منظر مباحث کلامی و اعتقادی ایجاب می کند که انسان همواره خود را در آستان پیامبر و اهل بیت او بداند و این گرایش از اعتقاد قلبی و از جایگاه ایمان برخواسته است و در قالب زیارت ظهور می کند .
2) علم فقه : یکی از مسائل فقهی و از جمله واجبات و فروع دین از منظر شیعه و بسیاری از مسلمین ، بحث تولی و تبری است که در روایات فراوانی در انتهای کتاب الحج در کتب فقهی از آن بحث می شود .