یکی از نکات مهمی که امروزه خیلی از مردم باهاش درگیرن ، عصبانیت های روزمره و در طی روز هست که اینقدر این مطلب شایع شده که داره تبدیل به یه ضرب المثل میشه که میگیم « مردم اعصاب ندارن » شاید این عصبانیت ها دلایل متعدی داشته باشه ولی یکی از شایع ترین دلایل اون اختلالات خواب افراد است خواب نقش مهمی در زندگی انسانها داره و سلامت بیداری ما تا حدود زیادی در گرو خواب خوب و کافی است.
به همین خاطر به نظرم رسید ببینم معصومین درباره انواع خواب و آداب خواب ، چی فرمودند .
یکی از نکات اساسی در مورد خواب زمان آون هست که در روایات و سیره بزرگان به اون خیلی تاکید شده و امروزه هم روانشناسان خیلی روی اون تاکید می کنن .
قرآن کریم به صورت صریح از شب به عنوان زمان آرامش نام میبره و در آیات متعدد به این معنا اشاره داره از جمله می توان به دو آیه زیر اشاره کرد :
1) «فَالِقُ الْاصْبَاحِ وَ جَعَلَ الَّیْلَ سَکَنًا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْبَانًا ؛ او شکافنده صبح است و شب را مایه آرامش، و خورشید و ماه را وسیله حساب قرار داده است»( انعام 96)
آیت الله مکارم در تفسیر نمونه در تفسیر این آیه می فرمایند :
«این موضوع مسلم است که انسان در برابر نور و روشنایى تمایل به تلاش و کوشش دارد، جریان خون متوجه سطح بدن مىشود، و تمام سلولها آماده فعالیت مىگردند، و به همین دلیل خواب در برابر نور چندان آرامبخش نیست، ولى هر قدر محیط تاریک بوده باشد خواب عمیقتر و آرامبخشتر است، زیرا در تاریکى خون متوجه درون بدن مىگردد و به طور کلى سلولها در یک آرامى و استراحت فرو مىروند، به همین دلیل در جهان طبیعت نه تنها حیوانات بلکه گیاهان نیز به هنگام تاریکى شب به خواب فرو مىروند و با نخستین اشعه صبحگاهان جنب و جوش و فعالیت را شروع مىکنند، به عکس دنیاى ماشینى که شب را تا بعد از نیمه بیدار مىمانند، و روز را تا مدت زیادى بعد از طلوع آفتاب در خواب فرو مىروند، و نشاط و سلامت خود را از دست مىدهند.»
2) «هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِتَسْکُنُوا فیهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً »(یونس 67)( او همان است که شب را براى شما بیافرید که در آن بیارمید و روز را روشن ساخت)
آرامش و سکون که هدف از آفرینش شب قرار داده شده یک واقعیت مسلم علمى است که دانش امروز آن را به ثبوت رسانده، پردههاى تاریکى نه تنها یک وسیله اجبارى براى تعطیل فعالیتهاى روزانه است، بلکه اثر مستقیمى روى سلسله اعصاب و عضلات آدمى و سایر جانداران دارد و آنها را در حالت استراحت و خواب و سکون فرو مىبرد، و چه نادانند مردمى که شب را به هوسرانى زنده مىدارند و روز را- مخصوصا صبحگاهان نشاطانگیز را- در خواب فرو مىروند و به همین دلیل همواره اعصابى نامتعادل و ناراحت دارند
ادامه دارد ...
